Trwamy w uwielbieniu i dziękczynieniu za dar Eucharystii, w której ukryta jest prawda o bezgranicznej miłości żywego i prawdziwego Boga, Jezusa Chrystusa ukrzyżowanego i zmartwychwstałego, do każdego kto w Niego wierzy. Eucharystia daje życie, jest życiem, bo to sam Chrystus, który mówi do nas: „Kto spożywa Moje Ciało i Krew Moją pije ma życie wieczne a ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym”. Piękno i wielkość Eucharystii ukazuje fragment czytania brewiarzowego w słowach: „Żaden inny sakrament nie jest bardziej zbawienny; on usuwa grzechy, pomnaża cnoty, duszę nasyca obfitością duchowych darów. W Kościele Eucharystia składana jest tak za żywych, jak i umarłych, aby pomagała wszystkim, bo dla dobra wszystkich została ustanowiona. W końcu nikt nie potrafi wypowiedzieć słodyczy tego sakramentu. Przezeń kosztuje się radości duchowej u samego źródła; przezeń czci się pamiątkę niezrównanej miłości, okazanej podczas męki przez Chrystusa”.

Boże Ciało ukazuje istotę Najświętszego Sakramentu, w którym Jezus pozostał pośród swego ludu. Pod postacią „Anielskiego Chleba” Bóg w niepojętej miłości staje się kruchy, łatwy do zranienia, do połamania, do podzielenia i rozdania. To właśnie dzieje się w każdej Eucharystii. On kocha tak, że pozwala się łamać i taki właśnie połamany daje siebie. Takim Bogiem się karmimy. Uczestnicząc w procesji eucharystycznej ulicami naszego miasta wyraziliśmy wiarę i miłość do Jezusa w Najświętszym Sakramencie. Ukazaliśmy wszystkim wokoło że Jezus jest naszą nadzieją a my jak nas zachęca Rok Jubileuszowy, pielgrzymami nadziei. Jezus chce być obecny w naszym życiu. Pragnie z nami przemierzać codzienne drogi do pracy, do szkoły, do kościoła, na zakupy. Wreszcie, przede wszystkim jest obecny na drogach, które prowadzą nas do siebie nawzajem. Jedna z Ewangelii śpiewanych przy czterech ołtarzach, opowiada o dwóch uczniach, którzy po śmierci Jezusa uciekali z Jerozolimy do miasteczka Emaus. Kiedy przyłączył się do nich Zmartwychwstały Jezus, nie poznali Go ale później z wypiekami na twarzy mówili: „czy nie pałało w nas serce gdy pisma nam wyjaśniał”. Ci właśnie uczniowie rozpoznali Jezusa przy łamaniu chleba, czyli w Eucharystii. My również jesteśmy w drodze pełni lęków, trosk i niepokojów. Jezus idzie pośród nas, „Zagrody nasze widzieć przychodzi i jak się jego dzieciom powodzi”. Chciejmy odkrywać ciągle na nowo Jezusa w Eucharystii kiedy przychodzimy na Mszę Świętą, gdy przystępujemy do Komunii świętej, czy przychodzimy na adoracje Najświętszego Sakramentu.

Zapraszam wszystkich Was Siostry i Bracia by być przy Jezusie Eucharystycznym i w ten sposób trwać w Jego miłości. Z serca dziękuję wszystkim, którzy uczestniczyli w procesji Bożego Ciała, szczególnie dzieciom i młodzieży, których było tak dużo. To niewątpliwie chluba rodziców i nadzieja całej parafii. Dziękuję dzieciom, które sypały kwiatki, dzwoniły dzwoneczkami, ministrantom i lektorom. Wyrazy uznania i podzięki chcę przekazać mieszkańcom ulic, które przygotowały ołtarze. Szczególne podziękowanie tym, którzy poświęcili swój czas by pomóc przy ołtarzach i którzy złożyli ofiary na kwiaty. Liturgicznej Służbie Ołtarza i ich rodzicom za czwarty ołtarz oraz Paniom i Panom od feretronów i baldachimu. Dziękuję TV Stella, panu Piotrowi Kuci i wszystkim, którzy utrwalili naszą uroczystość na kamerze i zdjęciach. Zapraszam na oktawę Bożego Ciała z uwielbieniem Boga i dziękczynieniem w procesji eucharystycznej.

Z serca wszystkim błogosławię proboszcz Sylwester Szwajca CSMA.